Τι είναι Προσευχή; Η λέξη προέρχεται από το προς και το εύχομαι. Είναι η προς το Θεό δέηση, ικεσία, παράκληση, με την οποία ο άνθρωπος επικαλείται, εύχεται, ικετεύει, υμνεί, δοξολογεί και γενικότερα συνομιλεί με τον πανταχού παρόντα Δημιουργό του, Πατέρα - Θεό.

Είναι η ανάταση της ψυχής και του πνεύματος του ανθρώπου προς την Πηγή της Δημιουργίας και Εκπόρευσής του. Είναι η προσπάθεια επαφής του απείρως μικρού, του ενυπάρχοντος εντός του κάθε ανθρώπου Θείου Στοιχείου, με το Απείρως Μέγα, με το Απερίγραπτο και Αχώρητο, που στην ανθρώπινη γλώσσα λέγεται Θεός. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος βοηθείται και ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της Πνευματικής εξελικτικής κλίμακας, το μέσον με το οποίο εξαγνίζεται, συντρίβει τις ορμές των παθών, υπομένει, παίρνει θάρρος και δύναμη, συνομιλεί με τους Αγγέλους, επικοινωνεί με το Θεό και αποκαθίσταται τελικά στον Πατέρα, Θεοποιούμενος - Χριστοποιούμενος.
Είναι φυσικό για όλα αυτά, πως πρέπει να υπάρχει ένα κοινό σημείο επαφής, που να συνδέει το απείρως μικρό, τον άνθρωπο, με το Απείρως Άπειρο, το Θεό. Και το σημείο επαφής είναι ακριβώς αυτό που υπάρχει μέσα στον κάθε άνθρωπο της ύλης, μέσα στο κάθε ανθρώπινο σκήνωμα και το ζωοποιεί, είναι, δηλαδή, ο Θείος Σπινθήρας, το Θείο Εγώ του κάθε ανθρώπου, η Πνοή του, που είναι τμήμα του Όλου Θεού, Θεία Ουσία, εκπορευθείσα από το Θεό - Πατέρα - Δημιουργό, και που έχει τις δυνατότητες με κατάλληλες συνθήκες ν’ αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος να γίνει Εικόνα και Ομοίωση του Δημιουργού του, όπως ο σπόρος ενός δέντρου, χωρίς να είναι το δέντρο, έχει τη δυνατότητα σε κατάλληλες συνθήκες ν’ αναπτυχθεί και να γίνει ένα τέλειο δέντρο, όμοιο μ’ εκείνο από όπου πάρθηκε ο σπόρος.
Αυτό είναι το κοινό σημείο, που ενώνει τον άνθρωπο, που ζει ακόμη στην ύλη, με τον Πατέρα - Θεό, και η Προσευχή είναι το μέσον με το οποίο δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες, προσλαμβάνονται οι ανάλογες δυνάμεις, καθηλώνονται οι δρώσες αρνήσεις και ο άνθρωπος ενώνεται με την Πηγή της Δημιουργίας του και Θεοποιείται.
Σας θυμίζω σχετικά αποσπάσματα του Ευαγγελίου, τα οποία εδραιώνουν την άποψή μας αυτή και τα οποία σας παρακαλώ να θυμάστε καθημερινά.
«Εποίησέ τε εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων κατοικείν επί παν το πρόσωπον της γης» (Πράξ. ΙΖ΄, 26).
«Ό τε γαρ αγιάζων και οι αγιαζόμενοι εξ ενός πάντες· δι’ ην αιτίαν ουκ επαισχύνεται αδελφούς αυτούς καλείν λέγων· απαγγελώ το όνομά σου τοις αδελφοίς μου» (Εβρ. Β΄, 11).
( Βιβλίο: Ο ΔΡΟΜΟΣ ~ Κεφ. 3 - Περί Προσευχής Ά )