Απόσπασμα ομιλίας του Δάσκαλου Ιωάννη Αίθουσα Τρανούλη 31.5.1992

Ήθελα να σας κάνω μια αναδρομή για την πορεία που διανύετε, για τους στόχους της και για το τι επιτεύγματα έχουν κατορθωθεί μέχρι σήμερα.

Δεν θέλω να σας κουράσω. Είναι γραμμένα πάρα πολλά και ευτυχείς και μακάριοι εκείνοι που θα μπορέσουν να τα τηρήσουν. Και όχι μόνο να τα τηρήσουν, αλλά να γίνουν το ζωντανό παράδειγμα στους αδελφούς τους. Και όχι μόνο να γίνουν το ζωντανό παράδειγμα, αλλά και οι κήρυκες, οι κήρυκες που με τη φλόγα τους την εσωτερική θα διαμηνύσουν στον άνθρωπο: «αδελφέ άνθρωπε, δεν είσαι πια επαίτης ενός Θεού απομακρυσμένου, ενός Θεού βλοσυρού και εκδικητικού, ενός Θεού, ο οποίος έχει περιορισμούς».

Όχι! Η Νέα Εποχή ελευθερώνει και είναι κάτι που το έχω πει πολλές φορές, ότι κάθε πνευματική Εξουσία και Χάρις σκοπό έχει να ελευθερώσει τον άνθρωπο από περιορισμούς, από πλάνη, από ημιμάθεια, από προλήψεις, από δεισιδαιμονίες, από πλεονεξία και κάθε τι το οποίο τον καθηλώνει, τον δεσμεύει και τον καθηλώνει.

Ήθελα να σας πω κάτι που πολλές φορές το έχετε ακούσει από εμένα και κάτι που πολλές φορές είναι γραμμένο μέσα στα βιβλία μου: σας αγαπώ!. Είναι μια λέξη απλή, την οποία πρέπει να διδαχθεί ο άνθρωπος να την ενεργεί, να την παρουσιάζει και κάθε του εκδήλωση πρέπει να έχει το κάλυμμά της, πρέπει να έχει την ουσία της, για να μπορέσει ο άνθρωπος να επιβιώσει μέσα στο Φως και στην Αγάπη, για να μπορέσει ο άνθρωπος να επανέλθει στον Πατέρα του.

Σας αγαπώ!. Μα όταν λέω σας αγαπώ δεν περιορίζω τίποτα, δεν περιορίζω τίποτα στην εκδήλωση της αγάπης μου. Δεν περιορίζω, ελευθερώνω και με τον τρόπο που σας αγαπώ και με τον τρόπο που σας το δείχνω.

Προσφιλέστατη μου υπόσταση πολλές φορές διαπίστωσα ότι, χωρίς να το θέλει, βρίσκεται στο κατεστημένο και μου μετράει την αγάπη μου. Ανθρώπινα είναι, είναι ένα στάδιο που θα περάσετε όλοι. Παρόλο που θεωρητικά είναι καταρτισμένη για το απεριόριστο της Αγάπης και το ότι η Αγάπη φανερώνεται με χιλιάδες τρόπους και μορφές, εντούτοις με μετράει και εγώ της λέω: Με τι με μετράς; Ποιό είναι το μέτρο σου που με μετράς; Δεν είπαμε ότι είναι άπειρη; Ναι, καλά, αυτό το ξέρω αλλά,…αλλά… Πάντοτε θα υπάρχει ένα βήμα ακόμη για να κάνετε, ένα βήμα ώστε τη θεωρία σας να την τελέσετε σαν πράξη, να το κάνετε, να την κάνετε τη θεωρία ζώσα πραγματικότητα, αυτός είναι ο στόχος. Όλα τα άλλα είναι ωραία, σαν θεωρία και σαν λόγοι λέγονται εύκολα. Τι θέλω να σας πω; Πετάτε τα μέτρα σας και τα σταθμά σας και τα ζύγια σας και τα ημερολόγια που έχετε και τις αστρολογίες που καμιά φορά κάποιος, κανένας κοιτάει, και ελευθερωθείτε.

Ελευθερωθείτε! Την ελευθερία της σκέψης διδάσκω και παρουσιάζω, την ελευθερία του Λόγου, την ελευθερία των ιδεών, την ελευθερία του ανθρώπου, αυτό παρουσιάζω στη Νέα αυτή Εποχή, την ελευθερία της γυναίκας, την ελευθερία των πάντων, διότι και αυτά που σας είπα είναι περιορισμοί, την Ελευθερία την Μία, την Απόλυτη και ελευθερία για τον άνθρωπο είναι η ένωσή του με τον Πατέρα του, η παρουσία του ως Λόγος-Χριστός μέσα στην Δημιουργία, αυτή είναι η ελευθερία του. Μη νομίζετε ότι είναι να κάνετε ό,τι εσείς θέλετε, ανεξάρτητα από τη Θεία Βουλή, σαν μεμονωμένες υπάρξεις, όχι! Ελευθερία πραγματική είναι η άνοδος, η ποιοτική άνοδος του νου και της καρδιάς και της συνείδησή σας μέσα στο Θείο Μεγαλείο. Η άνοδος και ταυτότης, ώστε να μπορείτε να λέτε: «εγώ και ο Πατήρ είμαστε Ένα. Εγώ, ο άνθρωπος, και ο Θεός μου είμαστε Ένα» σε αυτή τη Νέα Εποχή. Και αυτό δεν είναι τόσο απλό, ώστε να το λέτε με λόγια, πρέπει να το παρουσιάσετε ζωντανά. Πρέπει να δείξετε πως αγκαλιάζεστε με τον αδελφό σας, αγκαλιάζεστε ζωντανά, πραγματικά, με όλους τους τρόπους, ενδιαφερόμενοι για τον αδελφό σας και ταυτιζόμενοι μαζί του, παίρνοντας το βάρος του, τον πόνο του, τα προβλήματά του και οτιδήποτε τον απασχολούν. Αυτό είναι Ενότης, Αδελφότης, αυτό είναι και η Ελευθερία, διότι ένας άνθρωπος, όταν πένεται, υποδουλώνεται τις περισσότερες φορές. Και η ανέχεια, όπως λέει και ο αδελφός μου Δάσκαλος Αργύρης, η ανέχεια είναι μια μορφή υποδούλωσης. Χθες μου δόθηκε η ευκαιρία να βοηθήσω μια αδελφή. Σας βεβαιώ ότι χάρηκα ιδιαίτερα για την ποιότητα της σκέψης και συγχαίρω και επαινώ τους αδελφούς που υλοποίησαν την προτροπή μου, υλοποίησαν την επιθυμία μου και τη σκέψη μου.

Μην νομίζετε το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας είναι μόνο θεωρία ή ότι είναι: «σου στέλνω την αγάπη μου Δάσκαλε». Όχι, είναι και πράξη, όπου μπορείτε. Κάθε τι που εμπερικλείεται μέσα στο ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ είναι το Έργο της Δευτέρας Παρουσίας, κάθε τι που σας αγκαλιάζει ή που αγκαλιάζετε με αυτό, με κάθε ποιότητα κραδασμών ή σκέψεων ή λόγων ή συμπεριφοράς ή κίνησης ιδεών ή οτιδήποτε σας απασχολεί, ώστε να εκδηλώσετε την τελειότητά σας, τη Θεότητά σας.

Δεν είναι αστεία, μιλάμε για θεούς και μιλώ σε θεούς, δεν μιλώ σε φοβισμένα ανθρωπάκια, γιατί και αυτά, όπου βρίσκονται και είναι φοβισμένα, καιρός είναι να κατανοήσουν το δίδαγμα της Νέας Εποχής, το δίδαγμα της θεότητάς τους και να υψώσουν την κεφαλή, όχι με υπερηφάνεια ή αλαζονεία ή έπαρση, αλλά με θάρρος, με πεποίθηση, με παρρησία, με αγάπη και να αγκαλιάσουν τα πάντα.

Σπουδάσατε πολλά πράγματα, να μην κάνω αναδρομή στο τι σπουδάσατε. Αλλά ένα βασικό πράγμα που σπουδάσατε είναι φυσικά ότι μάθατε να προσεύχεσθε. Και αυτό δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ. Μάθατε να απευθύνεστε στον Θεό, είναι το πρώτο βασικό βήμα της πορείας της επαναστροφής του ανθρώπου. Χιλιάδες ώρες αφιερώσαμε στο θέμα αυτό. Μάθατε να μετανοείτε και να καθαρίζεστε. Μάθατε να αγαπάτε, είναι η βάση που δημιουργεί το πνευματικό υπόβαθρο της ανοικοδομήσεώς σας, το πνευματικό υπόβαθρο της αναστάσεώς σας. Χωρίς αυτή τη βάση δεν θα μπορούσατε να προχωρούσατε. Γι’ αυτό το Έργο, παρόλα τα στάδια, τις αντιξοότητες κλπ. που συνάντησε και την πολεμική ορισμένων, οι οποίοι δεν κατανοούν, έχει κάνει έναν τεράστιο άθλο, έμαθε τον άνθρωπο να αποτείνεται στον Πατέρα του και να λέει : «Πατέρα Αλληλούια!». Ο άνθρωπος, ο άνθρωπος κράζει από τη γη, από τα πέρατα της οικουμένης, από τα πέρατα της Δημιουργίας Σου, «Πατέρα Σ’ ευχαριστούμε, Αλληλούια!».