ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ~ ΛΟΓΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος... πάντα δι’ αυτού εγένετο... Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν...». (Ιωάννη Α΄, 1-14)(...)

Όπως όλοι σας γνωρίζετε, ο Λόγος του Θεού ή Θείος Λόγος είναι Θεός με την ιδιότητά Του της Δημιουργικής Δύναμης και συμπεριλαμβάνει, εμπεριέχει, εγκλείει όλες τις Δυνάμεις, τις δυνατότητες και τις ποιότητες του Όντος, του Θεού. Είναι η Θεία Ιδέα, η Εικών και Ομοίωση του Θεού Πατέρα.

Ο Θεός, η Αρχέγονη Πηγή της Δημιουργίας, είναι η Απρόσωπη Αρχή των πάντων. Στο έργο της Δημιουργίας γεννά Άχρονα μια Ιδέα, η οποία εμπεριέχει όλες τις Ιδέες: Το Λόγο ή Χριστό, τον Υιό του Θεού ή Πνευματικό Άνθρωπο. Αυτός ο Πνευματικός Άνθρωπος ή Χριστός, ο Λόγος του Θεού, είναι και ο αληθινός εσώτερος Εαυτός του κάθε ανθρώπου. «Και είπεν ο Θεός, ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν» (Γεν. Α΄, 26).

Όλα τα δημιουργηθέντα, τα οποία ο Θεός ή Άπειρος Νους δημιούργησε, κατ’ αρχήν ήταν Τέλεια, αποτελέσματα της Δύναμης Θείου Νου εν ενεργεία, διαμέσου της Σκέψης, επί Λόγου Τέλειων Ιδεών, που ενυπάρχουν σύμφυτα στον Άπειρο Νου. Έτσι η Τέλεια Έκφραση του Θείου Νου είναι ο Λόγος, ο ένας Παγκόσμιος, Συμπαντικός Άνθρωπος - Θεός. Αυτός είναι ο Χριστός ή Κεχρισμένος Είς. Είναι Νους φανερός, εκδηλωμένος, και αυτός που αφήνει το Νου, ο οποίος ήταν εν Χριστώ Ιησού, να είναι σ’ αυτόν, καθίσταται Υιός Θεού. (...)

(...) Ο άνθρωπος επομένως, ως δημιουργηθείσα Εικόνα και Ομοίωση του Θεού, περιέχει εντός του όλες τις ικανότητες και ποιότητες, ως Καταβολές του Όντος, του Θεού, και διαμέσου των λόγων του χρησιμοποιεί τη Δημιουργική Αρχή του Θείου Νου - Θεού Πατέρα στο να δημιουργεί. Κάθε λόγος του ανθρώπου υποκρύπτει και εκδηλώνει μία ιδέα, και η δύναμη του λόγου είναι πρωταρχικά σ’ αυτή την ιδέα. Πρόσθετη δύναμη λόγου δίνεται από τον κάθε ομιλούντα με την αναγνώριση από αυτόν της ενότητάς του με την ιδέα που εκφράζει ο λόγος και με την ισχύ της σκέψης του. (...)

(...) Ένα από τα βασικά γνωρίσματα του ανθρώπου, που τον κάνουν να διακρίνεται στη Δημιουργία, είναι ο λόγος του. Το μικρό αυτό αντίγραφο, η μικρή Εικόνα του Άπειρου Θεού, ο άνθρωπος της γης, ο ντυμένος σάρκα, εξωτερικεύει και εκδηλώνει με το λόγο του τη συνοχή και την ποιότητα των σκέψεων, των ιδεών και διανοημάτων του, την ποιότητα και το είδος των συναισθημάτων του, τις επιθυμίες του, τα πάθη του και γενικά τη συνισταμένη της ποιότητάς του, της στάθμης του, της πνευματικής βαθμίδας στην οποία βρίσκεται. (...)

(...) Ο λόγος του ανθρώπου είναι μια μεγάλη δύναμη, που όταν εξωτερικεύεται, θέτει σε ενέργεια διάφορους νόμους, ανάλογα με την ποιότητα και την ένταση του λόγου, και παράγει κύματα, κραδασμούς, δονήσεις: ή ενέργεια θετική, φωτεινή, εποικοδομητική, διαφόρου ισχύος και εντάσεως, ανάλογα με την ισχύ και την ένταση του εξωτερικευομένου λόγου, ή αρνητική, σκοτεινή και καταστροφική, διαφόρων διαβαθμίσεων, ανάλογα με το ποιόν και την ένταση του λόγου. Αυτή η ενέργεια, που παράγεται από την εξωτερίκευση του λόγου μας, επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων ανθρώπων. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος δημιουργεί τον κόσμο του, μέσα στον οποίο ζει και εκδηλώνεται, με την ποιότητα του λόγου του.

Η ενέργεια που παράγεται από το λόγο μας, επιδρά στα διάφορα πεδία, στο υλικό πεδίο, στα ψυχικά πεδία και τα πνευματικά, και φέρνει διάφορα αποτελέσματα και αλλοιώσεις, για τα οποία είναι υπεύθυνος και υπόλογος, έναντι της Θείας Δικαιοσύνης, ο άνθρωπος που εκπόρευσε το λόγο, η ενέργεια του οποίου τον περιβάλλει και είναι ορατή στους έχοντες πνευματική όραση. Έτσι κάθε άνθρωπος, ανάλογα με τους λόγους του, καθίσταται φωτεινότερος ή σκοτεινότερος.

Το απόσπασμα αυτό περιλαμβάνεται στη διδασκαλία με τίτλο "ΛΟΓΟΣ ΘΕΟΥ - ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ στο βιβλίο "Ο ΔΡΟΜΟΣ" (1985) του Διονύση Δώριζα.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα απο αυτή τη διδασκαλία κάνοντας κλικ εδώ

επιλέγοντας τη σελίδα 17.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Έργο του Δάσκαλου Ιωάννη και τα βιβλιά του μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα παρακάτω στοιχεία: